Fijne feestdagen allemaal!
Door: Maaike
Blijf op de hoogte en volg Maaike
14 December 2014 | Tanzania, Dar es Salaam
Hallo allemaal!
Weer s n verslag vanuit Dar! Ik zit inmiddels al bijna weer n jaar hier, gaat snel. Al ben ik natuurlijk nog wel even in NL teruggeweest. Na terugkomst uit Nederland was ik vrij snel weer gewend en was het ook druk met het organiseren van workshops/meetings en met de komst van Sioux van INASP, Liesbeth (de voormalige VSO-er die het project geïnitieerd heeft) en de eerste vier Elsevier ‘volunteers’. Als je meer over het project wilt weten, kun je hun bijdragen op Elsevier Connect lezen (Liesbeth Kanis, Mary Ann) en binnenkort plaats ik ook weer n blog op INASPs website. Ondanks een hoop uitdagingen zijn de workshops goed verlopen en kregen we veel positieve reacties. In januari komen de volgende twee Elsevier volunteers en organiseren we meer workshops voor Tanzaniaanse uitgevers.
Inmiddels raak ik steeds meer aan het leven in Dar es Salaam gewend. Al wennen de vuistgrote (bijna dan) kakkerlakken in mijn badkamer nooit. Ook wordt mijn geduld nog regelmatig op de proef gesteld, kost alles hier op de een of andere manier meer moeite en je moet overal achteraan zitten. Om alle projectactiviteiten te betalen, heb ik nu bijvoorbeeld een bankrekening. Dan denk je, hop simpel even een bankrekening te openen. Nee, eerst moet VSO TZ een brief schrijven, daar gaan al een paar dagen overheen. Dan naar de bank met al mijn kopietjes van paspoort, werkvergunning, brief en pasfoto’s. Druk in de bank! Niet normaal! In Nederland stap ik nooit meer een bank binnen en doe ik alles online. Hier daarentegen, moet je zelfs om je saldo op te vragen een papiertje indienen en wachten en wachten. Na een half uur wachten, krijg ik te horen dat mijn pasfoto’s niet goed zijn. Ipv een grijze achtergrond, moet de achtergrond blauw zijn. Goed, nieuwe pasfoto’s laten maken dus, met een enorm chagerijnig hoofd. Na nog een uur wachten is mijn bankrekening eindelijk geopend. Dan duurt het nog minimaal een week voordat het projectgeld erop staat. Als dat eindelijk het geval is, doet mijn pinpas het niet en kan ik het geld ook niet overmaken. De betaling van het hotel, catering en workshoplocatie moet contant. Weer naar de bank om vijf miljoen Tanzaniaanse shilling (+/- 2300 Euro) op te nemen. Wonderbaarlijk genoeg hoef ik hier maar een half uur op te wachten. Als je je bedenkt dat het 10,000 TZS biljet het biljet met het hoogste bedrag is, kun je je voorstellen hoe dik de envelop is waarmee ik over straat moet. Met de envelop onder mn tshirt loop ik naar de workshoplocatie en krijg nog een “Umependeza”( je ziet er leuk uit) naar mn hoofd. Dat dan weer wel!
Ondanks mijn frustraties, geniet ik ook nog steeds van het leven in Tanzania. Alle internationale contacten maken het bijzonder en Tanzania is ook gewoon een heel erg mooi land. Na bijna een jaar hier heb ik nog lang niet alles gezien wat ik wil zien. Na een mooie wandeling in de buurt van Lushoto, wil ik zeker nog vaker gaan wandelen. Fantastische vergezichten, apen in de bomen en kleine kameleonnetjes in de struiken, super! Dat de zelfgebrouwen bananenwijn na afloop niet echt smaakte, mocht de pret niet drukken. Op de terugweg vanuit Lushoto (zo’n 7 uur rijden naar Dar) wordt langs de kant van de weg van alles aangeboden. Dit varieert van complete emmers met tomaten, ananassen en cashewnoten tot versgevangen vis en houtskoolbriketten. Dat we de (bijna-)ongelukken onderweg op meer dan een hand kunnen tellen vergeten we maar snel. Zelf worden we ook aangehouden, door een agent zonder snelheidsmeter “Je reed te hard”, “Nee hoor”, “Jawel hoor”, “Nee hoor”, “Weet je het zeker?” “Ik weet zeker dat ik niet te hard reed”. “Okay rij dan maar door”. Dus!
Afgelopen weekend was de VSO annual conference in een resort op ongeveer 30km ten Noorden van Dar es Salaam. Alle VSO volunteers (zo’n 80 mensen) vanuit heel Tanzania komen samen om over de projecten te praten en hoe deze te verbeteren. Erg interessant om over andere projecten te horen en meer over Tanzania te leren. En met z’n allen in december ’s avonds bij een volle maan buiten op het strand eten is natuurlijk ook niet verkeerd. Zwemmen in de Indische Oceaan gaat trouwens ook nog niet vervelen. December is zo ongeveer de heetste maand hier, 35 graden in de schaduw is nog niks. Ook al hoorde ik Mariah Carey pas nog zingen; ik heb totaal niet het gevoel dat het bijna kerst is. Het Sinterklaasgevoel kwam wel even naar boven toen ik ‘oranje piet’ mocht spelen op de residentie van de Nederlandse ambassadeur. Geschminkt worden door Yvonne Kroonenberg die het hele gebeuren aan elkaar praatte en bij 35 graden “Sinterklaas Kapoentje” zingen voor zo’n 60 Nederlandse en Belgische kinderen zijn ook vrij aparte ervaringen. Die me dan wel een chocoladeletter opgeleverd hebben :).
Hele fijne feestdagen!!
Liefs,
Maaike
Weer s n verslag vanuit Dar! Ik zit inmiddels al bijna weer n jaar hier, gaat snel. Al ben ik natuurlijk nog wel even in NL teruggeweest. Na terugkomst uit Nederland was ik vrij snel weer gewend en was het ook druk met het organiseren van workshops/meetings en met de komst van Sioux van INASP, Liesbeth (de voormalige VSO-er die het project geïnitieerd heeft) en de eerste vier Elsevier ‘volunteers’. Als je meer over het project wilt weten, kun je hun bijdragen op Elsevier Connect lezen (Liesbeth Kanis, Mary Ann) en binnenkort plaats ik ook weer n blog op INASPs website. Ondanks een hoop uitdagingen zijn de workshops goed verlopen en kregen we veel positieve reacties. In januari komen de volgende twee Elsevier volunteers en organiseren we meer workshops voor Tanzaniaanse uitgevers.
Inmiddels raak ik steeds meer aan het leven in Dar es Salaam gewend. Al wennen de vuistgrote (bijna dan) kakkerlakken in mijn badkamer nooit. Ook wordt mijn geduld nog regelmatig op de proef gesteld, kost alles hier op de een of andere manier meer moeite en je moet overal achteraan zitten. Om alle projectactiviteiten te betalen, heb ik nu bijvoorbeeld een bankrekening. Dan denk je, hop simpel even een bankrekening te openen. Nee, eerst moet VSO TZ een brief schrijven, daar gaan al een paar dagen overheen. Dan naar de bank met al mijn kopietjes van paspoort, werkvergunning, brief en pasfoto’s. Druk in de bank! Niet normaal! In Nederland stap ik nooit meer een bank binnen en doe ik alles online. Hier daarentegen, moet je zelfs om je saldo op te vragen een papiertje indienen en wachten en wachten. Na een half uur wachten, krijg ik te horen dat mijn pasfoto’s niet goed zijn. Ipv een grijze achtergrond, moet de achtergrond blauw zijn. Goed, nieuwe pasfoto’s laten maken dus, met een enorm chagerijnig hoofd. Na nog een uur wachten is mijn bankrekening eindelijk geopend. Dan duurt het nog minimaal een week voordat het projectgeld erop staat. Als dat eindelijk het geval is, doet mijn pinpas het niet en kan ik het geld ook niet overmaken. De betaling van het hotel, catering en workshoplocatie moet contant. Weer naar de bank om vijf miljoen Tanzaniaanse shilling (+/- 2300 Euro) op te nemen. Wonderbaarlijk genoeg hoef ik hier maar een half uur op te wachten. Als je je bedenkt dat het 10,000 TZS biljet het biljet met het hoogste bedrag is, kun je je voorstellen hoe dik de envelop is waarmee ik over straat moet. Met de envelop onder mn tshirt loop ik naar de workshoplocatie en krijg nog een “Umependeza”( je ziet er leuk uit) naar mn hoofd. Dat dan weer wel!
Ondanks mijn frustraties, geniet ik ook nog steeds van het leven in Tanzania. Alle internationale contacten maken het bijzonder en Tanzania is ook gewoon een heel erg mooi land. Na bijna een jaar hier heb ik nog lang niet alles gezien wat ik wil zien. Na een mooie wandeling in de buurt van Lushoto, wil ik zeker nog vaker gaan wandelen. Fantastische vergezichten, apen in de bomen en kleine kameleonnetjes in de struiken, super! Dat de zelfgebrouwen bananenwijn na afloop niet echt smaakte, mocht de pret niet drukken. Op de terugweg vanuit Lushoto (zo’n 7 uur rijden naar Dar) wordt langs de kant van de weg van alles aangeboden. Dit varieert van complete emmers met tomaten, ananassen en cashewnoten tot versgevangen vis en houtskoolbriketten. Dat we de (bijna-)ongelukken onderweg op meer dan een hand kunnen tellen vergeten we maar snel. Zelf worden we ook aangehouden, door een agent zonder snelheidsmeter “Je reed te hard”, “Nee hoor”, “Jawel hoor”, “Nee hoor”, “Weet je het zeker?” “Ik weet zeker dat ik niet te hard reed”. “Okay rij dan maar door”. Dus!
Afgelopen weekend was de VSO annual conference in een resort op ongeveer 30km ten Noorden van Dar es Salaam. Alle VSO volunteers (zo’n 80 mensen) vanuit heel Tanzania komen samen om over de projecten te praten en hoe deze te verbeteren. Erg interessant om over andere projecten te horen en meer over Tanzania te leren. En met z’n allen in december ’s avonds bij een volle maan buiten op het strand eten is natuurlijk ook niet verkeerd. Zwemmen in de Indische Oceaan gaat trouwens ook nog niet vervelen. December is zo ongeveer de heetste maand hier, 35 graden in de schaduw is nog niks. Ook al hoorde ik Mariah Carey pas nog zingen; ik heb totaal niet het gevoel dat het bijna kerst is. Het Sinterklaasgevoel kwam wel even naar boven toen ik ‘oranje piet’ mocht spelen op de residentie van de Nederlandse ambassadeur. Geschminkt worden door Yvonne Kroonenberg die het hele gebeuren aan elkaar praatte en bij 35 graden “Sinterklaas Kapoentje” zingen voor zo’n 60 Nederlandse en Belgische kinderen zijn ook vrij aparte ervaringen. Die me dan wel een chocoladeletter opgeleverd hebben :).
Hele fijne feestdagen!!
Liefs,
Maaike
-
14 December 2014 - 20:11
Anitra:
Wat een prachtig verslag meis! Ik hoop dat je een mooie kerst hebt en een knallende oud en nieuw! -
14 December 2014 - 20:14
Corine:
Wat gaat een jaar toch mega snel voorbij... En wat maak jij veel mee! Ik mis je natuurlijk enorm maar... Het komend jaar gaat ook weer snel voorbij (;-) enne je bent lekker bezig! Ga zo door (alleen ja die kakkerlakken... zijn natuurlijk gewoonweg heel vies!). Veel geduld ;-) en heel veel plezier! Dikke kus Corine -
14 December 2014 - 21:21
Joyce:
Hoi Maaike,
Leuk om weer een update van jouw leven daar te lezen.
Genoeg te doen, veel ervaringen opgedaan en nieuwe ontmoetingen rijker.
Wat Springer en OR betreft mis je niks dus geniet maar lekker van het leven daar, ook al missen we je wel natuurlijk. Alvast fijne feestdagen gewenst!
Groetjes,
Joyce -
16 December 2014 - 07:43
Kim:
Hi lieverd, wat een leuk verslag!! Wat moest ik lachen over je verhaal over de bank. Toen ik in su de vestiging wilde openen en ik eindelijk een rekening had kon ik de pincode niet lezen en heb ik deze bij de directeur van de bank thuis samen met zijn vrouw met een loep proberen te ontcijferen; hahaha. Mislukt; nieuwe aanvragen, weer 2 weken wachten.
Meis, geniet nog en over 2 maanden ben ik bij jou! X -
17 December 2014 - 20:36
Janny En Henk:
Hoi Maaike,
35 graden met kerst , ik moet er even niet aan denken ; alhoewel 5 graden met een hele dag motregen is ook niet alles ; misschien voor de verandering. Begint in jan. dan de herfst en wordt het dan veel koeler? Uit je verslag blijkt dat je incasseringsvermogen op allerlei gebied groot is (geworden) oftewel je bent behoorlijk ingeburgerd. Is Lushoto een nationaal afgerasterd park of is het een speciaal gebied? De afstanden zijn erg groot , rijd jij daar ook auto? Het is wel heel erg uitkijken begrijp ik.
Het is leuk om te lezen hoe het daar met je gaat; we zijn benieuwd naar je volgende verslag.
Je zult wel geen oliebollen hebben met oud en nieuw, maar wellicht andere oud en nieuw gewoonten.
We wensen je goede feestdagen, liefs , Janny en Henk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
